Risâle-i Nur’a intisâb eden kimsenin en ehemmiyetli vazîfesi, onu yazmak veya yazdırmaktır ve intişarına yardım etmektir.
Onu yazan ve yazdıran ve okuyan, “Risâle-i Nur Talebesi” ünvanını alır; ve o ünvan altında, her yirmi dört saatte benim lîsanımla belki yüz def’a, ba’zan daha ziyâde hayırlı duâlarımda ve ma’nevî kazançlarımda hissedar olmakla beraber, benim gibi duâ eden kıymetdar binler kardeşlerin ve Risâle-i Nur Talebelerinin duâlarına ve kazançlarına dahi hissedar olur.
Hem dört vecihle dört nevi ibâdet-i makbule hükmünde bulunan kitabetinde hem îmanını kuvvetlendirmek, hem başkalarının îmanlarını tehlikeden kurtarmaya çalışmak, hem Hadîsin hükmüyle “Bir saat tefekkür, bazen bir sene kadar bir ibâdet hükmüne geçen” tefekkür-ü îmanîyi elde etmek ve ettirmek; hem hüsn-ü hattı olmayan ve vaziyeti çok ağır bulunan üstadına yardım etmekle hasenâtına iştirak etmek gibi çok faideleri elde edebilir.
Risale-i Nur Külliyatından
